İstanbul,
12.
Ağustos.2005
Derin’e.....
Canım kızım, güzel
kızım, inci tanem, melek yüzlüm bugün senin doğum günün.
Seni öğrendiğimde henüz
4 haftalıktın. Doktor “hamilesiniz diyemem, 2 hafta sonra görelim” demişti.
Böylece ilk tanışmamız ultrasonda sen 6 haftalıkken oldu. Miniciktin ama kalbin
pıt, pıt atıyordu işte buradayım der gibi. O aralar seni kaybetme riski doğdu.
Düşüncesi bile korkunçtu ama gitmedin, beni bırakmadın. Kız olacağını rüyamda
görmüştüm herkes tersi çıkar demişti ama sen önce rüyamda buluştun benimle.
Beni hiç üzmedin prensesim, hamileliğim çok kolaydı ve geçen sene bugün artık
gerçek buluşma günü gelmişti.
Ne yalan söyliyim
doğumda beni acayip korkutmuştun ağlayışınla. Son derece gür bir sesle etrafı
yıktın. “Eyvah yandık” diye geçirdim içimden ama hiçte öyle olmadı. Sen adın
gibi “melek” oldun hep. Bir yazıda “Çocuk doğurmanın
en güzel yanı, şahane bir ortağınızın olması...” diyordu . Sanki bizden bahsediyordu, her şeyi beraber
yapar olduk. Birlikte gezdik, yedik, uyuduk, yıkandık. Sen hep yanımda oldun. Sayende anne oldum bebeğim,
iyi ki senin annenim
Şimdi bende sana hep
yanında olacağıma söz veriyorum. İster şımarık ol, ister arsız ol varsın
kimseler sevmesin seni, ben hep seveceğim. Şimdi Allah’a bir kez daha
şükrediyorum seni verdiği için ve dua ediyorum bizi ayırmasın, acını
göstermesin diye. Benim ömrümü sana versin, çok mutlu ol kızım. Doğum günün
kutlu olsun.
Annen
Senin ve benim için en
önemli tarihler;
·
40 günlükken babanın ısrarıyla
ilk tatilimize gittik. İlk uçağa bindin, ilk denize girdin ve bronzlaşıp döndün
İstanbul’a.
·
4 aylıktın seni ilk
düşürdüğümde. Acısı hala içimde. Birlikte banyo yapacaktık, kucağımdaydın
yerden bir şey almak için eğildiğimde olan oldu. O günü hiç unutmadım.
·
Yine 4 aylıkken bu seferde
teyzenin ısrarıyla (sanki ben hiç istemezmişim gibi) ilk yurtdışı seyahatini
yaptık. Viyana’ya gittik ama sen hava değişiminden sürekli uyuduğun için hiç
bir şey göremedin J
·
5 aylıkken süt dışında bir
şeyler tatmış oldun. (armut & çorba)
·
Annenin memesi ile bağların 7.5
aylıkken koptu mecburen.
·
10 aylıkken ilk bilinçli
kelimen nay-nay oldu. Sonra mama-anne-dede ve baba dedin. Birde parmağını
uzatıp kuşları gösteriyordun “ku” diyerek. El sallamaya, tel sarmaya, öpücük
atmaya, kısacası ne yaparsak taklit etmeye de bu ayda başladın. (atağa geçmiş
durumdasın J )
·
11 aylıkken dişlerin patladı
nihayet. Hem de 4 tane birden.
·
11,5 aylıkken de Çeşme’de yine
bir tatilde emeklemeye başladın.
Senin ömrünü ona vermesin yaw ikinize de uzun ve güzel bir ömür versin :)
YanıtlaSil