Tarihten anlıyoruz ki 6 yaşında ilk dişimizi kaybetmişiz. Benim için inanılmaz bir stresti o dönem; o diş sallanıyor bırakın dokunmayı, bakamıyorum bile. Herkes tut çek diyor, hatta dedemiz deniyor ve sonu gözyaşı ile bitiyor.
Allahtan bir sabah uyanıyoruz ve diş yok :) Derin uyurken diş çıkmış yerinden ve benim kızım onu mideye indirmiş :)
İlk dişi saklayamadığımız için üzülmüştük ama sonrasında yeterince biriktirdik...
Sonraki dişlerde şansıma çok kolay oldu kimisi havuç üstünde kaldı, kimisini Derin halletti...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder